Kerstgedich oet ’n kerstnachdeanst 2017
D’r zeent een antal leu, dee miej evroagd hebt of het nit meugelijk was het kerstgedich oet ’n kerstnachdeanst op de website te zetten. Van miej hoof het nit zo neurig, mear affijn. Ik har dikke de griep toen ik gangs was met dat gedich, en het was nog nit heemoas noar min zin, mear John Eertink hef d’r zik wal met ered. Heb ik toch nog bereikt dat hee wat mear an plat mut doon in zinnen preaken..… Oonderdoems heb ik nog wat eslötteld an de vorm en zo is het dan of:
Ballade van de keender:
In Lucas twee ne hele riege leu
Dree wiezen op kamelen van wied weg
Jozef, Maria, van ‘t reaizen meu
Oet Nazareth, dree deage oonderweg
En toen dat wich doar was geboren
Kömmen ze van alle, alle kaanten
Herders as de allernöaste noabers
De Filistijn, Tyriër, de Moren
Schriftgelearden bleven lever thoes
Zeé harn genog an wat ooit was vuurspeald
Bethlehem, dat is ’t geboortehoes
Zo wör het an de wieze leu verteald
Herodus wus d’r dus ook alles van
Slim oongerust, was-e, o, man, o man
Toch bleef ook héé doar in Jeruzalem
Gung zelf ook nit op weg noar Bethlehem
Acht deage later, in ‘n teampel
Twee ooln van deage steun te wochen doar
Simeon en Anna, ’t oale steampel
Ze wochten op ’n Messias, met mekoar
Efkes was de wearld een paradijs
Engelen zungen ruist langs de wolken
ere zij God, heil voor al de volken
kyrie-eleison, kyrieleis
Mear wat ik dan nog zachjes zeggen wol
Woer waren toch de kleane keender
Woerumme spöalden zee totaal gin rol
gin kindernevendienst, ook gin heender?
Of was dat éne Keend mear as genog
Doar in dat krubke, met een fuske stro
In dissen stal met raggen in de loch
Nen os, nen ezel, de kameeln komt zo
De keender mossen - woar is bitter woar
De rekkening van ’t feest betalen
Wat doar gebuurden, was ondreaglijk zwoar
Soldoatenvolk köm roew de keender halen
Rachel in Rama, Jacobs leefste vrouw
Göalden van ne bitter-bitt’re rouw
Vandeage an ’n dag worden ongestoord
In oorlog keender nog verdan vermoord
Maar toen – dertig joaren dromen
Kleunk doar opeens een leeflijk, healder leed
laat de kleine kindren tot Mij komen
En verhinder niet - verhindert niet!
Peuters, teeners, pubers telt ook volop met
Jezus köm in ‘t duuster Nazareth
Jaïrus moch het zelf beleawen
Zin dode dochter köm tot leawen
In ’t dorpje Naïn ha’j ne werrevrouw
Zee leup in depe, depe zwatte rouw
Zee brach nen jongen puber noar het graf
Tot Jezus ook úm ‘t leaven wier hergaf
As op n jongsten dag alns ooit vergeet
is ’t of elop met keenderlijk verdreet
dan stekt de keender zoonder zich te bangen
de heankes in een hol vol slangen
ze schrikt nit van nen groten hel’gen hoond
nen glemlach snoert nen al te groten moond
ze aait nen leeuw, ze streelt nen weelden bear
ze spölt, ze daanst, ze zingt vuur öaren Hear
Hear Jezus, komt toch rap, zoas vuurzeg
Hear Jezus, bliewt nit al te lange weg…
Gerrit Kraa
